P1.3.7 Ruchy dwuwymiarowe na stole powietrznym – Leybold

Opis

P1.3.7 Ruchy dwuwymiarowe na stole powietrznym – Leybold

P1.3.7.1 Jednolity ruch liniowy oraz ruch po kole

P1.3.7.2 Ruch jednostajnie przyśpieszony

P1.3.7.3 Dwuwymiarowy ruch w pochylonej płaszczyźnie

P1.3.7.4 Dwuwymiarowy ruch  reagujący na główną siłę

P1.3.7.5 Nakładanie się ruchu postępowego i obrotowego w ciele sztywnym.

P1.3.7.6 Dwuwymiarowy ruch dwóch sprężyście połączonych ciał

P1.3.7.7 Doświadczalne sprawdzenie siły oraz drugiej jej przeciwnej

P1.3.7.8 Zderzenie sprężyste w dwóch wymiarach

P1.3.7.9 Niesprężyste zderzenie w dwóch wymiarach

Stół powietrzny umożliwia rejestrację dowolnych ruchów dwu-wymiarowych suwaka do oceny następujących doświadczeń. Aby to osiągnąć, suwak jest wyposażony w urządzenie rejestrujące położenie suwaka na metalizowanym papierze rejestratora co 20 ms.

Celem doświadczenia P1.3.7.1 jest zbadanie chwilowej prędkości ruchów prostych i kołowych.

W doświadczeniu P1.3.7.2, suwak bez prędkości początkowej porusza się po stole powietrznym nachylonym pod kątem a. Jego ruch może zostać opisany jako jednowymiarowy, ruch jednostajnie przyspieszony.

W doświadczeniu P1.3.7.3, ruch „ukośnie w górę“ jest przekazywany na suwak na pochyłym stole powietrznym, aby suwak opisywał parabolę. Jego ruch jest jednostajnie przyspieszony w kierunku pochylenia i praktycznie prostopadły do tego kierunku.

Celem doświadczenia P1.3.7.4 jest zweryfikowanie obszaru prawa Kepler’a.
Tutaj suwak porusza się pod wpływem siły środkowej wywieranej przez centralnie zamontowaną śrubę.

Doświadczenie P1.3.7.5 bada równoczesne ruchy rotacyjne i posuwowe jednego suwaka i dwóch suwaków złączonych razem na stałe. Jeden rejestrator jest umieszczony w środku ciężkości podczas, gdy drugi jest na obwodzie badanego „ciała sztywnego”. Ruch jest opisany jako ruch środka ciężkości plus rotacje wokoło środka ciężkości.

Stół powietrzny jest dostarczony z dwoma suwakami. Oznacza to, że to urządzenie może być także użyte do badania np. dwu–wymiarowych zderzeń.

W doświadczeniu P1.3.7.6, ruchy dwóch suwaków, które są sprężyście sprzężone gumową opaską, są rejestrowane. Ocena pokazuje, że wspólny środek ciężkości przemieszcza się w linii prostej i sposób jednostajny podczas, gdy ruch względny dwóch suwaków pokazuje oscylacje harmoniczne.

W doświadczeniu P1.3.7.7, sprężyście odkształcające się pierścienie metalowe są dołączone do krawędzi suwaków przed rozpoczęciem doświadczenia.
Gdy oba odbiją się, ta sama siła działa na każdy suwak, lecz w przeciwnym kierunku.

Doświadczenie P1.3.7.8 i P1.3.7.9 bada zderzenia sprężyste i niesprężyste pomiędzy dwoma suwakami. Ocena polega na obliczeniu całkowitego pędu dwuwymiarowego oraz energii całkowitej przed i po zderzeniu.