P3.1.7 Kondensator płytowy – Leybold

Zapytaj o produkt +

Opis

 

P3.1.7.1 Określenie pojemności kondensatora płytowego. Pomiar ładunku za pomocą wzmacniacza elektrometrycznego.

P3.1.7.2 Szeregowe oraz równoległe połączenie kondensatorów. Pomiar ładunku za pomocą

wzmacniacza elektrometrycznego

P3.1.7.3 Ustalenie pojemności płyty kondensatora. Pomiar ładunku za pomocą

wzmacniacza D

P3.1.7.4 Pomiar natężenia pola elektrycznego wewnątrz kondensatora płytkowego.

P3.1.7.5 Pomiar natężenia pola elektrycznego wewnątrz kondensatora płytkowego

jako funkcji dielektryków.

P3.1.7.6 Pomiar natężenia pola elektrycznego ładowanej kuli znajdującej się przed przewodzącą płytą (ładunek obrazowy)

 
Kondensator płytowy jest najprostszą budową kondensatora. Jego pojemność zależy od powierzchni płyty A i odległości pomiędzy płytami d. Pojemność wzrasta, gdy izolator ze stałą dielektryczną er jest umieszczony pomiędzy dwoma płytami. 
 
W doświadczeniu P3.1.7.1, ta zależność jest badana za pomocą rozbieralnego kondensatora o zmiennej geometrii. Płyty kondensatora o powierzchni A = 40 cm2 i A = 80 cm2 mogą być użyte, jak również różne dielektryki płytowe. Odległość może być zmieniana w kroku 1 mm.
 
Doświadczenie P3.1.7.2 wyznacza całkowitą pojemność C rozbieralnego kondensatora z dwoma parami płyt rozmieszczonych w stałej odległości i połączonych najpierw równolegle a następnie szeregowo, porównuje te poszczególne pojemności C1 i C2 dwóch par płyt. 
 
W doświadczeniu P3.1.7.3, pojemność C kondensatora płytowego jest mierzona w funkcji odległości d między płytami z najwyższą możliwą dokładnością. Doświadczenie to używa kondensatora płytowego z płytami o promieniu 13 cm i zmiennym rozstawie od 0 do 70 mm. Celem analizy jest wykreślenie zmierzonych wartości i porównanie ich z wartościami teoretycznymi.
 
Za pomocą miernika pola elektrycznego S możemy zmierzyć natężenie pola elektrycznego E w kondensatorze płytowym. Natężenie pola elektrycznego zależy od przyłożonego napięcia U oraz odległości d płyt kondensatora.
Alternatywnie, natężenie pola elektrycznego E może być obliczone z ładunku Q na płytach kondensatora.
W tym przypadku natężenie E zależy od powierzchni płyt A i przenikalności dielektrycznej er materiału pomiędzy płytami.
 
W doświadczeniu P3.1.7.4 wyznaczana jest zależność natężenia pola elektrycznego E od przyłożonego napięcia U odległości płyt d. Najpierw, utrzymując stałą odległość płyt zmieniana jest wartość przyłożonego napięcia U i mierzone jest natężenie pola elektrycznego. Następnie, napięcie U jest stałe i wyznaczana jest zależność natężenia pola elektrycznego E od odległości d pomiędzy płytami.
 
Celem doświadczenia P3.1.7.5 jest zbadanie wpływu przenikalności dielektrycznej er na natężenie pola elektrycznego E. Najpierw, utrzymując stałe napięcie 
U umieszczany jest dielektryk (szkło, plastik) pomiędzy płyty kondensatora i mierzone jest natężenie pola elektrycznego. Następnie, naładowany kondensator jest odłączany od zasilania. Dielektryk jest wyjmowany i ponownie mierzone natężenie pola.
 
W doświadczeniu P3.1.7.6, mierzone jest natężenie pola elektrycznego na powierzchni płyty przewodzącej w odległości r do naładowanej kuli.
Gradient pola przed płytą jest równoważny sytuacji, w której zamiast płyty umieszczona jest kula o przeciwnym ładunku w dwukrotnie większej odległości od kuli (lustrzany lub obraz ładunków). Prowadzi to do zdwojenia natężenia pola w porównaniu do wolnostojącej kuli.

 

 

Marka

Leybold

Firma produkuje zestawy edukacyjne do kształcenia akademickiego oraz szkolenia zawodowego z zakresu fizyki, chemii, biologii oraz elektroniki, elektrotechniki, automatyki, telekomunikacji, maszyn elektrycznych, odnawialnych źródeł energii i fotoniki, jest częścią grupy LD Didactic.