P3.7.5 Propagacja mikrofal wzdłuż linii – Leybold

Opis

P3.7.5.1 Kierowanie mikrofal wzdłuż linii Lechera

P3.7.5.2 Prezentacja jakościowa kierowania mikrofal wzdłuż falowodu metalowego

P3.7.5.3 Ustalenie stałego stosunku prostokątnego falowodu do zmiennego współczynnika odbicia.

Aby zminimalizować straty przesyłowe przy dużych odległościach, mikrofale mogą być także przesyłane wzdłuż linii. Do tego zastosowania, najczęściej wykorzystywane są metalowe falowody; linie Lechera, składające się z dwóch równoległych przewodów są mniej powszechne.

Pomimo tego faktu, doświadczenie P3.7.5.1 bada prowadzenie mikrofal wzdłuż linii Lechera. Napięcie wzdłuż linii jest mierzone za pomocą sondy pola E. Długości fali są wyznaczane z odległości pomiędzy maksimami.

Doświadczenie P3.7.5.2 demonstruje prowadzenie mikrofal wzdłuż wydrążonego metalowego falowodu. Najpierw używana jest sonda pola E do zweryfikowania, że natężenie promieniowania w położeniu innym niż antena tubowa jest bardzo niska. Następnie, elastyczny metalowy falowód jest ustawiany i zaginany tak, aby mikrofale były prowadzone do sondy pola E, gdzie są mierzone przy większym natężeniu.

Ilościowe badanie prowadzenia mikrofal w prostokątnym falowodzie są przeprowadzane w doświadczeniu P3.7.5.3. Tutaj, generowane są stojące mikrofale przez odbicie na płycie zwiernej w falowodzie, a natężenie tych fal stojących jest mierzone w funkcji położenia w linii pomiarowej z ruchomą sonda pomiarową. Długość fali jest obliczana z odległości pomiędzy dwoma natężeniami maksimów lub minimów. Zmienne tłumienie jest ustawiane pomiędzy linią pomiarową i zwarciem, które może być użyte do tłumienia natężenia fali powrotnej o określony czynnik i tym samym zmienia stosunek fali stojącej.