P5.4.6 Efekt Faradaya – Leybold

Zapytaj o produkt +

Opis

 

P5.4.6.1 Efekt Faradaya: ustalanie stałej szkła krzemowego w funkcji  długości fali

 

Przezroczyste materiały izotropowe stają się optycznie czynne w polu magnetycznym; innymi słowy, płaszczyzna polaryzacji liniowo spolaryzowanego światła obraca się podczas przechodzenia przez materiał. M. Faraday odkrył ten efekt w 1845 podczas poszukiwania zależności pomiędzy zjawiskami magnetycznymi i optycznymi.

Kąt rotacji optycznej płaszczyzny polaryzacji jest proporcjonalna do długości oświetlanej s i pola magnetycznego B.

       

           ?? = V ⋅ B ⋅ s

 

Stała proporcjonalności V jest znana jako stała Verdet’a i zależy od długości fali l światła i dyspersji.

Dla szkła flintowego, uzyskujemy następujące równanie:

 

dn         1.8 ⋅ 10−14 m2

     =

d                     λë3

 

W doświadczeniu P5.4.6.1, pole magnetyczne jest początkowo kalibrowane w odniesieniu prądu przepływającego przez elektromagnesy używane jako sonda pola magnetycznego i następnie badany jest efekt Faraday’a w szkle flintowym. Aby zwiększyć dokładność pomiarową, pole magnetyczne jest odwrócone za każdym razem i dwa razy mierzony jest kąt rotacji optycznej. Weryfikowana jest proporcjonalność pomiędzy kątem rotacji optycznej i polem magnetycznym oraz zmniejszenie się stałej Verdet’a wraz z długością fali l.

 

 
 

 

Marka

Leybold

Firma produkuje zestawy edukacyjne do kształcenia akademickiego oraz szkolenia zawodowego z zakresu fizyki, chemii, biologii oraz elektroniki, elektrotechniki, automatyki, telekomunikacji, maszyn elektrycznych, odnawialnych źródeł energii i fotoniki, jest częścią grupy LD Didactic.