P7.1.1 Struktura kryształów – Leybold

Opis

Doświadczenie: układ regularny kryształu przestrzennie i ściennie centrowanego

W mikroskopie polowym, niezwykle cienkie ostrze monokryształu tungstenu jest ustawione po środku kulistego ekranu luminescencyjnego. W sąsiedztwie ostrza, pole elektryczne pomiędzy kryształem i ekranem luminescencyjnym osiąga tak wysokie natężenie, że przewodzące elektrony mogą “tunelować” z kryształu i poruszać się promieniście do ekranu luminescencyjnego. Tutaj, tworzony jest obraz rozkładu emisji ostrza kryształu, powiększany o czynnik

V = R

r

R = 5 cm: promień ekranu luminescencyjnego

r = 0.1 – 0.2 µm: promień ostrza

W pierwszej części doświadczenia P7.1.1.1, ostrze tungstenowe jest oczyszczane ogrzewające je do białości. Struktura pojawiająca się na ekranie luminescencyjnym po przyłożeniu pola elektrycznego odpowiada regularnej sieci przestrzennej tungstenu, która jest obserwowana w (110) kierunku, tj. kierunek jednej z przekątnych ściany sześcianu. Ostatecznie, bardzo mała ilość baru jest odparowana w rurze tak, że poszczególne atomy baru mogą osadzać się na ostrzu tungstenu produkując jasne punkty na ekranie luminescencyjnym. Gdy ostrze tungstenowe jest ostrożnie podgrzewane, możliwe jest zaobserwowanie ruchów termicznych atomów baru.