Opis
Fala powstaje, gdy dwa sprzężone układy oscylacyjne sekwencyjnie wykonują oscylacje tego samego typu. Fala może być wzbudzona np. jako fala poprzeczna na sprężystym sznurku lub fala podłużna wzdłuż sprężyny śrubowej. Prędkość propagacji stanu oscylacji – prędkość fazowa v – jest powiązana z częstotliwością oscylacji f i długością fali l.
Gdy sznurek lub sprężyna śrubowa jest przymocowana zna obu końcach, odbicia występują na końcach. Powoduje to superpozycję “wychodzących” i odbitych fal. Zależnie od długości sznurka s, istnieje pewna częstotliwość, przy której ta superpozycja fal tworzy wzór oscylacji stacjonarnych – fale stojące. Odległość pomiędzy dwoma węzłami oscylacji lub dwoma strzałkami fali stojącej odpowiada jednej połówce długości fali. Nieruchome końce odpowiadają węzłom oscylacji.
Doświadczenie P1.6.1.1 bada fale stojące sznurka.
Doświadczenie P1.6.1.2 bada fale stojące sprężyny śrubowej.
|