P7.2.5 Termoelektryczność – Leybold
Opis
Termoelektryczność
Kiedy dwa metalowe druty o różnych energiach Fermiego EF dotykają się, elektrony przemieszczają się od jednego do drugiego. Metal o niższej funkcji pracy elektronicznej WA emituje elektrony i staje się dodatni. Transfer nie zatrzymuje się, dopóki nie zostanie osiągnięte napięcie kontaktowe. Jeśli przewody są połączone w taki sposób, że stykają się na obu końcach, a dwa punkty styku mają różnicę temperatur T = T1 – T2, potencjał elektryczny, generowane jest napięcie termoelektryczne. Tutaj różnicowe napięcie termoelektryczne zależy od kombinacji dwóch metali.
P7.2.5.1 Zjawisko Seebecka: Określenie napięcia termoelektrycznego w funkcji zmiennej temperatury
W doświadczeniu P7.2.5.1, napięcie termoelektryczne UT jest mierzone jako funkcja różnicy temperatur T między dwoma punktami styku dla termopar z kombinacjami żelazo/konstantan, miedź/konstantan i chrom-nikiel/konstantan. Jeden kontakt
punkt jest stale utrzymywany w temperaturze pokojowej, podczas gdy drugi jest podgrzewany w łaźni wodnej. Różnicowe napięcie termoelektryczne jest określane przez zastosowanie najlepiej dopasowanej linii prostej do mierzonych wartości.
Marka
Leybold
