P6.3.1 Wykrywanie promieni Rentgena – Leybold

Wkrótce po odkryciu promieniowania X przez W. C. Röntgena, fizycy rozpoczęli wykorzystywać możliwości tego promieniowania do przechodzenia przez materię, która jest nieprzezroczysta dla zwykłego światła do celów medycznych. Technika powodująca fluoryzowanie ekranu luminescencyjnego promieniami X jest używana do dnia dzisiejszego dla badań przesiewowych, chociaż dodatkowo używane są wzmacniacze obrazu. Naświetlenie filmu promieniowaniem X jest używane do diagnostyki medycznej i testowania materiałów oraz jest podstawą dozymetrii.

Doświadczenie P6.3.1.1 demonstruje przechodzenie promieniowania X za pomocą prostych obiektów z materiałów o różnej charakterystyce absorpcyjnej. Ekran luminescencyjny of siarczanu cynku i kadmu jest używany do wykrywania promieni X; atomy w tym związku są wzbudzane przez absorpcję promieni X i emituje kwanty światła w zakresie widzialnym.

Doświadczenie to bada efekt emisji prądu I lampy rentgenowskiej na jasność i efekt wysokiego napięcia U na kontrast ekranu luminescencyjnego.

Doświadczenie P6.3.1.2 rejestruje przejście przez obiekty za pomocą filmu X. Mierząc czas naświetlania wymagany do wytworzenia określonego stopnia naświetlenia pozwala na wnioski ilościowe odnośnie natężenia promieniowania X.

Doświadczenie P6.3.1.5 demonstruje użycie radioskopii do wykrywania ukrytych obiektów. Metalowy pręt wewnątrz bloku drewna jest wizualnie niewidoczny, lecz może być widziany poprzez fluorescencję promieniowania X a jego wymiary zmierzone.

Doświadczenie P6.3.1.6 demonstruje użycie środka kontrastowego.

Roztwór nieprzepuszczającej promieniowania jodyny przepływa przez kanały wewnątrz płyty i jest wyraźnie widzialna na obrazie fluorescencji promieniowania X, lecz czysta woda nie jest.